پیش‌بینی خصوصیات پالس‌های حوزۀ نزدیک گسل با اعمال اثر راستاگرایی

شناخت خصوصیات پالس‌های پریودبلند برای طراحی سازه‌ها در حوزۀ نزدیک گسل از اهمیت زیادی برخوردار است. امروزه پی‌بردن به ویژگی‌های خاص حرکات حوزۀ نزدیک و آثار مخرب آن روی سازه‌ها از چالش‌های پیشِ‌رو برای زلزله‌شناسان و مهندسان زلزله است. از مهم‌ترین آثار جنبش نیرومند زمین در حوزۀ نزدیک گسل، پالس‌های پریودبلند ناشی از اثر راستاگرایی هستند که به‌طور عمده در مؤلفۀ عمود بر گسل پدیدار می‌شود. شبیه‌سازی تعینی این پالس‌ها برای نواحی‌ای که از آن داده‌های کافی در دسترس نیست، نقش مهمی در تخمین آن‌ها ایفا می‌کند. برای بررسی تأثیرات پالس سرعت، مدل‌های ساده‌شده‌ای نظیر مستطیل، مثلث و سینوس ارائه شده است، اما مطالعات اخیر نشان داده است که ساده‌سازی‌های این‌چنینی در مطالعۀ رفتار دینامیکی سازه‌ها به نتیجه‌گیری‌های نادرست خواهد انجامید. در این تحقیق با استفاده از روش اجزای محدود- عدد موج گسسته (Discrete wave numberّFinite fault- ) برای محاسبۀ تابع گرین محیط لایه‌ای، پدیدۀ لغزش گسل طی زلزله و ایجاد پالس‌های پریودبلند، بررسی عددی شده است. همچنین با فرضیات گوناگون که بتواند پارامترهای مؤثر در مدل ازجمله نوع گسل، سرعت گسیختگی، بزرگای زلزله و فاصله از گسل را پوشش دهد، رکوردهای حوزۀ نزدیک زیادی تولید شده است و در آخر با تطبیق این رکوردها با مدل تحلیلی ارائه‌شده توسط ماورودیس و پاپاجورجیو (2005)، پارامترهای اساسی مربوط به پالس‌های پریودبلند تجزیه وتحلیل می‌شوند. این نتایج را می‌توان برای ارائۀ روابط آماری کالیبراسیون پالس راستاگرایی حوزۀ نزدیک استفاده کرد.